Kendime çok sorduğum bir soru var. Belki de hayatım boyunca bu soruyu kendime soracağım. İnsanların yanında kendim olabildim mi? Dürüst olmak gerekirse ben kendim olamadım. Fakat bu konuda kendimi suçlamıyorum tam tersi durumu anlamaya çalışıyorum. Anlıyorum da kendin olabilmenin büyük bir cesaret olduğunu ve çıktığım bu yolculukta aslında özgür olduğumu şimdi daha iyi anlıyorum.
İnsanların ne hissettiği ne düşündüğü kendi düşüncelerimizden ve hissettiklerimizden daha önemli olmamalı. Çünkü bu durum bizim özgürlüğümüzü kısıtlar ve susmamıza neden olur. Günün sonunda karşımızdakini kırmamak için kendimizi kırıyoruz mesele bu kadar basit.
KAFESİNİZDEN ÇIKMA VAKTİ
Kendi düşüncelerini saklayanlar ruhlarını hapsetmiş olanlardır. Ruhunuz bırakın özgür olsun insanlar size yapamazsın dediği zaman bu yapamayacağınız anlamına gelmez. Çok klişe bir söz ama seviyorum klişe sözleri ‘’istersen yaparsın ’’ Sadece iste ve kabuğundan çıkabilecek güce sahip olduğunun farkına var. ''İçindeki karanlık boşluğu aydınlıkla doldurabilecek olan yine sensin bir başkası değil'' Bu sözü bana çok sevdiğim bir hocam öğretti. Değerli hediyesi için kendisine çok teşekkür ederim. Uzun lafın kısası şifanın aslında sizin elinizde olduğunun farkına varın ve kendinizi sevmekten asla vazgeçmeyin.