İşsizlik son zamanlarda insanların kendi aralarında en çok konuştuğu konuların başında geliyor. Tabi insanlar konuşuyor da bir sonuca varıyorlar mı? Hayır, gerçi artık ben bir sonuca varmayı bir kenara bıraktım bari diyorum insanlara bu konuyu konuştukları için yasak getirmesinler zaten o yasakta gelmeye başladı. Birçok insan toplumu ilgilendiren sorunları kendi içinden konuşuyor dışa vuramıyor. Bazıları da dışa vuruyor ama nasıl bir dışa vurma biliyor musunuz? İsyan ederek susamışçasına ne kadar acıklı bir durum ama elden bir şey gelir mi? İnsanın elinden her şey gelir ama bırakırlarsa gelir.
Türkiye’de insanların bir yaşam kaynağı yok bunun da adı işsizlik olarak kabul ediliyor. İnsanlar yaşam kaynağını bulma arayışlarında garip olaylara tanıklık ediyorlar. Bunlardan bir tanesini hemen anlatıyorum geçenlerde bir arkadaşım İŞKUR’a gitti. Danışmanı ne desin kıza neden bu kadar çok bölüm okudun? Bu soruyu da gayet ciddi bir şekilde sormuş. Ben bu soruyu sormasına ayrı cevabı bilmemesine ayrı şaşırdım cevapta o kadar basit ki işsiz kalma korkusu.
Size biraz da işsizliğin tarihçesinden bahsedeyim. Liseyi bitiriyorsun Üniversite sınavına giriyorsun sonra mezuna kalıp tekrar giriyorsun sonra bir daha sonra belki tekrar bir daha ve her seferinde aynı his kendini kurbanlık koyun gibi hissediyorsun. Yanındakileri de kurbanlık koyun gibi görüyorsun. Ama mecbursun sana dayatılan bu sisteme dayanmak zorundasın. Dayanıyorsun da güçlü bir bağışıklığın oluyor. Benim de bu konuda fena değildir bağışıklığım Çünkü daha önümde, önümüzde kurbanlık koyun gibi oturacağımız çok sıralar olduğu için küçük yaşlardan itibaren bu bağışıklığı kazanmak önemli.
Şimdi gelelim Üniversite’den sonraki aşamaya üniversite bitti arayıştasın kendi can suyunu bulmaya çalışıyorsun bütün duyguların kördüğüm halinde karmakarışıksın. Çevrendeki insanlar diyor ki sana Ahmet, Ayşe, Ömer sürü halinde koyunluğa devam bir tarafta diyor ki özellikle büyükler adamın olsun Türkiye’nin işsizliğe çözüm önerileri noktasında adamının olması önemli bir ayrıcalıktır. Bu duruma karşı çıkıldığında mecburuz veya mecbursunuz şeklinde ifadelerle karşılaşıyorsun zaten birisinin hakkına geçtin tarzı söylemleri kimse artık dillendirmiyor. En sonunda tarifi garip bir duygu işsizlikle baş başa kalıyorsun.
İyi ki Varsın Afacan
Keşke bütün bu yazdıklarımın bir çözümü olsaydı da bu korku duvarlarını örmek zorunda kalmasaydık. Bu ülkenin üniversiteden mezun durumunda olan bir genci olarak bende bir işimin olmamasından üretememekten, can suyumu bulamamaktan cesurca korkuyorum bütün gençler gibi.
Herkes gibi bende çalışmanın, üretmenin, yenikler katmanın zorlaştırılmadığı bir ülke hayal ediyorum. Gerçekleşmesi imkânsıza yakın bir hayal biliyorum ama işte içimdeki mücadeleci afacan beni motive ediyor.
